493. Gisbertus Masius, 1614

figuur en bidstoel: Avesnessteen
tombe: wit, zwart geaderd, rood geaderd en zwart marmer, Doornikse steen
doodskopje: albast
locatie: kooromgang

De handen van de bisschopsfiguur zijn vernieuwd. Het kruis op de bidstoel is niet oorspronkelijk. Er zijn nog enkele sporen te ontwaren van een gedeeltelijke polychrome versiering. De figuur van de bisschop en de vormgeving van de bidstoel lijken op verschillende plaatsen te zijn ‘bijgeboetseerd’, met als gevolg het verlies van scherpe vormen en grove overgangen. Bovendien is het oppervlak overstreken met een grijze, sausachtige laag. Deze laag maakt het moeilijk de steensoort van het beeld met zekerheid te bepalen, toch zal het eerder om Avesnessteen gaan dan om Caensteen zoals wel eens wordt gezegd. Dit geldt niet voor de gedeelten met de in laag reliëf weergegeven voorstellingen op de aurifrisia en op de koorkap. Het lijkt erop dat het monument zich vóór de verplaatsing van koor naar zijbeuk in een nogal deplorabele toestand bevond en dat het toen op een nogal onprofessionele manier is ‘bijgewerkt’.
Het betreft een vrijstaand grafmonument dat als wandmonument is opgevat. We zien een geprofileerde basis en daarop een rechthoekig onderstuk met aan de voorzijde een inscriptieplaat tussen twee kussenstukken, dat aan de bovenzijde wordt afgesloten door een convexe rand. Hierop rust het als tombe weergegeven bovenstuk dat aan de bovenzijde eveneens wordt afgesloten door een convexe rand. In het midden aan de voorzijde is een rechthoekige plaat aangebracht, meer hoog dan breed, waarop aan de bovenzijde een doodshoofd tussen twee lauwertakken is weergegeven boven een doodsbeen. Hieronder is plaats voor de extra spreuk van drie woorden.
Op dit alles bevindt zich de grote figuur van de bisschop, geknield op een kussen voor een bidstoel. Zijn handen houdt hij in een biddende positie voor zich. Van de kleding van de bisschop zien we vooral de koormantel met brede aurifrisia en een koorkap. Daaronder draagt hij de albe, stola en amict. Hij is blootshoofds. Op de aurifrisia van de koormantel zijn in reliëf figuren aangebracht onder een baldakijntje, apostelen voorstellend. Het rugschild van de koorkap is versierd met een voorstelling in reliëf van een tronende Maria met Kind onder een tentvormige hemel waarvan de neerhangende draperieën worden opgehouden door engelen. Op de nu zichtbare zijkant van de bidstoel, die aan de boven- en onderkant wordt afgesloten door twee voluten, is aan de bovenzijde nog een vruchtguirlande aangebracht. Op de zijde van de bidstoel die nu naar de muur is gekeerd, bevindt zich onder een vergelijkbare vruchtguirlande het wapen van de bisschop.
Volgens een tekening van Saenredam uit 1632 hield de bisschop oorspronkelijk tussen zijn handen, gestoken in handschoenen, een kromstaf en was tussen hem en de bidstoel op de grond een mijter weergegeven. De handschoenen en de voering van de koormantel hadden een blauwe kleur. De randen van de aurifrisia, de kromstaf en de versieringsranden van de mijter waren geelkleurig. Het gelaat van de bisschop bezat een incarnaat-kleur. Ook het wapen was gekleurd, geel en blauw.
Het monument wordt op overtuigende gronden toegeschreven aan de Antwerpse beeldhouwer Hans van Mildert, die ook het nu verdwenen barokke hoogaltaar vervaardigde. Ook de datum van vervaardiging kan met grote zekerheid worden gesteld op 1618/1619. Het enige vrijstaande, bisschoppelijke grafmonument in de Sint-Jan ziet er tegenwoordig kaal en onooglijk uit en bevindt zich op een wel erg onopvallende plaats. Oorspronkelijk moet het monument een veel grotere uitstraling hebben gehad.